De altijd betrouwbare nieuwswebsite De Speld berichtte vorige week:

“Jongeren lezen weer massaal boeken op de fiets nu appen verboden is”

Gelukkig maar.

Want voel jij ook zoveel irritatie als je pubers onderweg naar school door een rood stoplicht ziet fietsen omdat ze met plakkerige vingers ‘liefffieee’ en 6 poezen -met-hartjes-in-plaats-van-ogen bij een foto van hun BFF op insta zetten?

Of ben je geshokt als je zakenmensen-net-als-wij met 130 per uur over de A1 ziet suizen terwijl ze ‘laters bro’ naar hun mattie appen waardoor ze de plotseling ontstane file te laat zien en vol in de ABS moeten?

Smartphones zijn heroine en we zijn bijna allemaal junkies.

Stilstaande addicts zijn ook fascinerend om te observeren.

Op een perron bijvoorbeeld. Of in een wachtrij.

Als je over hun schouder meekijkt, zie je vaak Netflix.

Als je langer over hun schouder meekijkt zodat het echt storend wordt, dan kun je er zelfs achterkomen welke serie ze kijken.

Want het staat boven paal dat ze middenin een serie zitten. Niet middenin een documentaire.

Als mensen zich vervelen, starten ze meestal liever een aflevering van La Casa de Papel dan een documentaire over kunstmatige intelligentie.

Wat ga je bingen op een lodderige zondag als je alleen thuis bent, Discovery Channel of Netflix? Precies, junkie.

De reden dat mensen aan het infuus liggen bij Netflix is vooral 1 ingredient van de content.

Een ingredient die volop in series zit, maar totaal ontbreekt in documentaires.

Die ingredient is: het personage.

Personages zorgen voor de emotie en het drama.

Terwijl er in docu’s alleen maar gewone mensen optreden.

Gewone mensen zijn te saai voor ons brein. Want geen emotie en drama.

Door het ontbreken van personages kost het je geen moeite op tijd naar bed te gaan als je Nazi Megastructures kijkt op Discovery. Terwijl je van Breaking Bad steeds maar weer een nieuwe aflevering laat beginnen totdat je ’s morgens ranzig in je kleren op de bank wakker wordt met de smaak van een dooie rat in je bek alsof je out bent gegaan in een crystal meth drugspand.

Je kunt de verslavende werking van Netflix en Hollywood ook in je eigen mailingen gebruiken.

Zodat je klanten niet meer kunnen stoppen met lezen.

Zodat jouw mails straks de enige zijn die ze nog uit hun inbox vissen.

Wil je een flinke snuif drama en emotie in je mails, maak dan van jezelf een personage.

En wil je een flink aantal tips voor het schrijven van zulke mails, kijk dan dinsdag naar mijn nieuwe online training:

Easy Money met Entertainende E-mails.

Klik op de link voor een gratis dosis marketing-verslaving: https://attendee.gotowebinar.com/register/178287309577071372

Goed weekend krullebol,

Aartjan van Erkel

Vanavond wordt het weer nagels bijten bij de leeuwinnen tegen Zweuden.

De blonde Agneta’s en Annika’s naar huis sturen gaat misschien nog wel lukken, maar in de finale hebben ze volgens mij weinig te zoeken. Het potje gezien hebbend tussen Amerika en Engeland gisteravond.

Soww, wat een harde en knettergoeie wedstrijd was dat. Van de Amerikanen zie ik de oranje lieverdjes nog niet winnen.

Een van die schatjes is Jacky Groenen. Ze werd gisteren geïnterviewd op Fox Sports in het programma Leeuwinnen Talk.

Ze werd gevraagd om aan de kijkers de Tip van de Leeuwin te geven.

Ze vertelde het verhaal dat ze altijd samen met haar zus Merel gevoetbald heeft. Haar zus zat in de KNVB-selectie, maar Jacky niet.

Jacky ging altijd mee naar de trainingen van haar zus en ze bracht altijd haar voetbaltas mee.

Dat wist iedereen ook, en er werden weleens grapjes over gemaakt. Het was een running gag dat Jacky uit Tilburg haar tas altijd bij had.

Dat ze altijd klaar was om in te vallen.

Op een dag was een van de speelsters ziek en de trainer zei: Kom, doe maar een keertje mee dan.

Dat was haar kans en op die manier is ze bij de KNVB gekomen.

Inmiddels is ze een onbetwiste basisspeler op het middenveld van Oranje.

De trainer van de KNVB vroeg haar pas nadat ze ik weet niet hoe vaak had staan kijken langs de lijn.

Hij vroeg haar pas toen hij er klaar voor was. Maar Jacky: die was er al die tijd sowieso klaar voor. En ze zorgde dat ze haar neus heel vaak liet zien.

Zo brak ze door.

De Tip van de Leeuwin is mooi toepasbaar op het omgaan met klanten.

Ook klanten gaan pas kopen als ze er klaar voor zijn.

Jouw doorbraak komt ook als jij heel vaak je neus laat zien. En altijd klaar bent om een aanbod te doen.

Maar wat doen veel ondernemers: heel sporadisch marketing-mails sturen.

Ze bieden zichzelf dus niet aan.

Terwijl je klanten het fijn vinden om te weten dat jij er klaar voor bent zodra zij er klaar voor zijn.

De Tip van de Leeuwin vertaald naar business is dus:

Zorg dat je vaak mailt en dat je altijd een aanbod doet.

Dan komt vanzelf de dag dat klanten die echt geïnteresseerd zijn, jouw aanbod inkoppen.

Waarschuwing: doe GEEN pushy aanbod.

Dat snapte Jacky ook. Die ging echt niet elke training aan de trainer zijn kop zeiken of ze mee mocht doen.

Dus doe wat Jacky deed. Mail lekker vaak, stuur e-mails die klanten graag lezen, en doe altijd een aantrekkelijk aanbod.

Show up. Heb altijd je voetbaltas bij je. Heb er zin in.

Hoe je dat doet met e-mails, leg ik dinsdag om 10 uur uit in een nieuwe online training:

Easy Money met Entertaining E-mails.

Je kunt hem gratis bekijken via internet. Het is wel live, en ik stuur je helaas geen opname achteraf.

Zorg dus dat je tijd hebt dinsdag van 10 tot 12 uur.

Aanmelden kan via deze link, wie weet tot dinsdag en sterkte vanavond:

https://attendee.gotowebinar.com/register/178287309577071372

Aartjan van Erkel

Een hotel in een Canadees dorp had een oude kluis die ze niet meer open kregen.

Niemand wist de cijfercombinatie meer.

Niemand wist dus ook wat erin zat.

Het zwarte, zware kreng stond al in het hotel sinds 1906 en was in de jaren ’70 voor het laatst geopend.

Bij een verbouwing in 1990 hebben ze nog eens flink wat cijfercombinaties geprobeerd. Toen de kluis bleef weigeren om open te gaan, hebben ze het ding gedoneerd aan een lokaal museum.

Wel met de afspraak dat mocht iemand hem ooit open krijgen, dat de inhoud dan zou worden teruggegeven aan het hotel.

Die kans was klein. Een expert had berekend dat de kans dat iemand de cijfercombinatie zou raden 1 op 216.000 was.

Dat is maar ietsje groter dan je kans op het winnen van de PostcodeKanjer samen met je buren: 1 op 242.000.

De mysterieuze kluis stond dus al 29 jaar te wachten op one lucky bastard.

Eerder deze maand was lasser Stephen Mills met zijn gezin op vakantie in het dorpje, en ze kregen een rondleiding in het museum van een vrijwilliger.

Die vertelde hen het verhaal van de kluis die waarschijnlijk voor altijd gesloten zou blijven.

Stephen knielde bij het zwarte blok staal en keek naar de draaischijf.

Hij zag dat de cijfers op de schijf van 0 tot 60 liepen.

Olijke Stephen dacht: bijna iedereen logt in op zijn e-mail met het wachtwoord 1111, dus dikke kans dat de eigenaars een eeuw geleden ook een simpele code voor de kluis hebben gekozen.

Bijvoorbeeld 20-40-60.

Hij wist toevallig hoe een combinatieslot meestal werkt.

Om de code in te voeren moet je voor het eerste getal 20 de draaischijf 3 keer met de klok mee naar rechts draaien, totdat je voor de 3e keer bij 20 bent.

Dan draai je hum 2 keer tegen de klok in naar 40 en dan 1 keer met de klok mee naar 60.

Dan draai je hem op 0 en als je de goede combinatie hebt gedraaid dan is het slot nu geopend.

Stephen hoorde bij het draaien van het laatste getal een klik in het mechanisme, en gaf toen een snok aan de hendel.

Er dwarrelde wat stof en tot grote verbazing van de vrijwilligers in het museum zwaaide de deur van de kluis open.

Nieuwsgierig keken ze naar binnen om te zien wat de buit was.

Wat erin lag was een ouwe loonstrook uit de jaren ’70 plus een kassabon voor een hamburger met champignons van 1,50 dollar en een pakje sigaretten van 1 dollar.

Meer niet.

Het museum legde de waardeloze items toch alsnog liefdevol in een vitrine, omdat ze een beeld geven van het leven in de jaren ’70.

Het kraken van een code is vaak een kwestie van simpele principes volgen, net zoals Stephen deed.

Je moet er alleen even opkomen en het uitproberen.

Afgelopen oktober kraakte ik de e-mailcode.

Niet dat ik mijn wachtwoord vergeten was, dat is gewoon abc123 dus dat kan ik makkelijk onthouden.

Nee het was de code voor het schrijven van marketing e-mails waardoor klanten gaan lezen, klikken en kopen.

Ik ben een nieuwe manier van e-mailen gaan uitproberen op een kleine mailinglijst en ik heb nog nooit zoveel omzet gemaakt met zo weinig mensen.

Alleen al in de eerste twee maanden kwam er 95.000 euro omzet uit iets meer dan 1.200 lezers.

Mocht je het leuk vinden om te weten hoe het werkt, ik heb daarover een nieuwe online training in elkaar gezet:

Easy Money met Entertaining E-mails.

Die is gratis en ik geef hem volgende week dinsdag online.

Als je het leuk vindt om te kijken, klik dan op deze link om je aan te melden:

https://attendee.gotowebinar.com/register/178287309577071372

Laters,

Aartjan van Erkel