Ryan ‘roze haren’ Babel en Memphis ‘leeuwtattoo’ Depay zijn schooljongens als je ze vergelijkt met Hall of Fame-basketballer Dennis Rodman.

In zijn actieve carriere was hij een huurmoordenaar in de verdediging van de Detroit Pistons en de Chicago Bulls. En hij had de extreemste looks van alle spelers.

Sigaren puffend trok hij na het spelen van een wedstrijd op het allerhoogste niveau de hele nacht met zijn voltallige vrouwelijke entourage door het uitgaansleven, een cowboyhoed met veren op zijn hoofd, een glittertopje aan en een paarse lycrabroek. En stond de volgende dag weer fris op de training.

Of hij verdween dagenlang van de radar.

Een van de coaches waar hij een goede relatie mee had, was Chuck Daly. Die riep op een dag de assistentcoach bij zich toen die Rodman probeerde te coachen toen die wazig voor zich uit staarde tijdens een training.

En sprak de vaak geciteerde woorden:

“Leave him. You don’t put a saddle on a mustang.”

Overachievers zijn niet aan de top gekomen door conventioneel gedrag.

Maar omdat ze niet te handhaven waren in normale banen, onder normale mensen, in een normaal leven.

Daarom hebben ze zich ongeduldig losgerukt, hebben de asfaltweg verlaten en zijn hun eigen pad gaan uithakken in de jungle.

In de trainingenwereld ligt een enorme, zesbaans asfaltweg te blakeren in de zon. Het geven van trainingen is een markt met een gigantisch verkeer.

Zowel van klanten als van aanbieders.

En de aanbieders in hun nette pakkies in hun saaie Van der Valk-zaaltjes volgen rigide allerlei conventies waarvan ze denken dat het zo heurt.

Als je niet kunt slapen, ga dan eens wat rondklikken op de websites van grote aanbieders van trainingen.

Godsallemachtig. Een treurnis. Het is voor mij fysiek onmogelijk om dan niet te hartstochtelijk te geeuwen.

Het is verbazingwekkend hoe saai trainers en opleiders hun producten hebben gemaakt.

Toen ik maanden geleden bij een conferentiehotel stond in te checken, zag ik op de monitor bij de receptie een aantal van de juweeltjes van trainingen aangekondigd staan die in de zaaltjes gegeven werden:

Implementeren van zelfsturing.

Fundament voor verantwoordingsorganen.

Basistraining strategisch omgevingsmanagement.

Bent u daar nog? Kulleere.

Een van de grootste zonden in marketing is saai zijn, en de opleidingenwereld is een van de grootste zondaars.

Als je van plan bent om de trainingenmarkt te betreden en je wilde je aansluiten bij de muisgrijze consensus, dan is dat  een veilige keus waar niemand kritiek op zal hebben.

Veel succes. Je doet braaf mee met de rest.

Maar als je niet kunt functioneren onder rigide conventies en gewend bent om niet te voldoen aan verwachtingen, dan ben je uitgenodigd voor het online seminar dat ik zometeen geef.

Mijn sessie is uitsluitend bedoeld voor selfmade ondernemers, experts, en voor het strondteigenwijze segment onder de coaches en trainers.

Ik ga je laten zien hoe ik de afgelopen 6 jaar aan duizenden ondernemers online trainingen heb verkocht in het hoge segment.

Dus aan de bovenkant van de markt.

Op een manier die abnormaal wordt gevonden door de rest van de markt, de trainers die straks weer dagelijks in de file staan om hun deelnemers dood te gaan vervelen in lelijke zaaltjes langs de A12.

Meld je alleen aan als je tijd hebt van 10 tot 12 uur, anders heeft het geen zin: https://aartjanvanerkel.lpages.co/aanmelding-webinar-hoe-ik-online-trainingen-verkoop-in-onbeperkte-aantallen/

Aartjan van Erkel

Met zoonlief samen heb ik zojuist een seizoenkaart gekocht voor FC Utrecht, seizoen 20/21.

We weten nog niet of we ook daadwerkelijk naar het stadion kunnen.

Maar omdat ze nu weinig inkomsten hebben, geen overheidssteun hebben gekregen en niks aan crowdfunding doen, was het de enige manier om een steunbedrag aan onze club over te maken.

Het lullige bij voetbal is dat het kijken van de wedstrijd in het stadion by far de beste manier is om de wedstrijd mee te maken.

TV kijken werkt ook, maar thuis schreeuwen op de bank is toch iets minder dan met 23.000 man schreeuwen in de Galgenwaard.

Plus dat er bij ons thuis geen man in een witte jas met warreme wors langskomt die voor een paar euro een halve rookworst in je knuist stopt.

De meeste performances zijn nou eenmaal live het leukste.

Standup comedy bijvoorbeeld – daar kijk ik veel te veel van op Netflix maar meestal zit ik dan hooguit wat te glimlachen.

Terwijl ik eind januari nog in een volle comedy club in New York zat (ik weet het!) met een enorme margharita en een bord nachos voor mijn neus en toen moest ik zo hard lachen dat er een stukje gemalen ijs uit mijn glas via mijn neus naar buiten kwam.

Een andere soort performance die ook live en op afstand uitgevoerd kan worden is een training.

Daarbij zou je ook kunnen denken dat live trainingen by far de beste manier zijn om te leren.

Maar realiseer je wel dat deelnemers aan een dag live training 5 nadelen moeten overwinnen:

(1) reistijd en files

(2) een hele dag met volslagen onbekenden moeten praten

(3) maar 1 dag contact met jou hebben

(4) maar 1 dag vragen kunnen stellen

(5) maar 1 dag zich verdiepen in het onderwerp

Als je diezelfde training online aanbiedt, dan vervallen al die nadelen.

Het leereffect van een online training is door het ontbreken van al die nadelen veel groter dan bij een live training.

Want je deelnemers hoeven niet de auto in voor je training. Sterker nog, ze kunnen hem zelfs in de auto vólgen, terwijl ze onderweg zijn naar iets heel anders.

Ze hebben geen last van onbekenden. En als ze daar toch behoefte aan hebben, kunnen ze direct sparren met andere deelnemers en elkaar feedback geven.

Ze hebben een aantal maanden contact met jou, kunnen een aantal maanden vragen stellen en verdiepen zich een aantal maanden in het onderwerp.

Een aantal maanden contact met jou en vragen stellen? Dat kost een hoop tijd!

Noop. Mij kost het 1 uur per training per maand om met alle deelnemers contact te houden. Als je het slim aanpakt, kun je in dat ene uur de belangrijkste vragen beantwoorden die ze hebben.

Online trainingen zouden weleens de enige performance kunnen zijn die online beter werkt dan live.

Als je dat niet gelooft, dan daag ik je uit om zometeen van 10 tot 12 uur naar mijn online seminar te kijken.

En als je een online training niet ziet als een performance dan raad ik je zelfs dringend aan om te kijken, want anders vervelen je deelnemers zich straks kapot als je een online training gaat opnemen.

Kijk zelf maar wat je met dat advies doet, hier is in ieder geval de link om je gratis aan te melden: https://aartjanvanerkel.lpages.co/aanmelding-webinar-hoe-ik-online-trainingen-verkoop-in-onbeperkte-aantallen/

Tot zometeen om 10 uur sharp.

Aartjan van Erkel

Toen ik begon als ondernemer, wilde ik zo veel mogelijk klanten helpen.

Ik schreef een boek voor iedereen. Ik maakte een training voor iedereen.

Want: met mijn kennis kon ik het hele MKB en heel ZZP’end Nederland supergoed helpen.

Achteraf is het moeilijk voor te stellen waarom ik dat dacht.

Net als met veel jeugdzonden.

Denken dat je er voor iedereen bent, is net zoiets als single een volle discotheek inlopen en denken: alle meiden hier zijn voor mij.

Zo denk je als je jong bent en je weet nog niks.

Misschien is dat ook wel een reden dat ik vroeger in mijn discothekentijd nooit een deuk in een pakje condooms heb geslagen.

En ik had het kunnen weten, want zei de bekende filosoof Hans de Booij niet al in 1990:

“Ik hou van alle vrouwen
Mijn hart is veel te groot
Mijn hart is veel te groot
Daar ben ik mee geboren
Daar ga ik ook mee dood
Daar ga ik ook mee dood”

Als je hart veel te groot is, dan ben je nu diensten of trainingen aan het aanbieden aan je complete markt.

Je richt je op honderdduizenden, misschien wel miljoenen klanten tegelijk.

Dat is een gevaarlijke, heilloze weg.

Dat is namelijk vragen om weggepoetst te worden.

Want als je om je heen kijkt, dan kun je gewoon zien wat er met je gaat gebeuren.

Wat er op de loer licht in de bosjes rondom je bedrijf, is een grommend roofdier met bloederige klauwen en een grote stinkende muil.

Dat roofdier heet commoditisatie, en het bloed aan zijn klauwen komt uit andere markten die hij uit elkaar getrokken heeft.

De taxibranche heeft wonden die niet meer dichtgaan door commoditisatie. De muziekindustrie ook. En de boekenmarkt.

De gedoodverfde slachtoffers bij wie dat roofdier ’s nachts om het pand heen sluipt, zijn de zwakke broeders: bedrijven die zich blind voor het gevaar nog steeds op complete, ongedifferentieerde markten richten.

Dus bedrijven die niet kiezen, en die hetzelfde denken als cultuurzender NTR die als slogan heeft: ‘Speciaal voor iedereen’.

De NTR komt daar alleen maar mee weg doordat ze overeind worden gehouden door de overheid, en geen winst hoeven te maken.

Maar als jij ook zo’n generalist bent, dan kom je er de komende tijd misschien wel achter dat je bent als een kariboe met een verzwikte enkel die de kudde niet bij kan houden die door het territorium van een troep leeuwen dendert in de Serengeti.

Beroepsgroepen met veel ondernemers die traditioneel generalist zijn, dat zijn bijvoorbeeld de advocaten en de accountants.

En de trainers.

Commoditisatie verscheurt een markt vaak na de opkomst van nieuwe internetplatforms. Die het opeens veel makkelijker maken voor grote aantallen nieuwe concurrenten om de markt te betreden.

Waardoor de prijzen scherp dalen.

Vraag maar aan de taxichauffeurs, die een godsvermogen betaalden voor hun taxilicentie, boordcomputer en officiële registratie en door de opkomst van het platform Uber verscheurd en opgevreten worden. Door beunende en uitgebuite nieuwe concurrenten die klanten wegkaaien in een stinkende ouwe Subaru met een ondergekotst kinderzitje op de achterbank.

Ook de trainingenmarkt is één groot bloedbad door commoditisatie, en de internetplatforms die dat veroorzaken heten onder andere Skillshare en Udemy.

Daardoor is het voor trainers veel moeilijker geworden om een droge rotboterham te verdienen met online trainingen, vooral als jij zo gepositioneerd bent dat je houdt van alle klanten.

Als je er voor iedereen bent. Als je geen keuze wilt maken.

Dan rest je nu weinig anders dan om mee te doen aan de race to the bottom die gaande is op die platforms.

Waar je mag concurreren met bloedknappe jonge millennials die net van school zijn en nog vanuit hun studentenhuis traininkies aanbieden voor een paar tientjes, over precies hetzelfde onderwerp als jij.

Voor jouw nieuwe concurrenten zijn alle centjes welkom, en ze hebben een ultralaag bestedingspatroon. Geen kinderen, geen huis en geen autoverzekering. Ze hoeven geen serieuze bedragen te verdienen.

Ze hebben niet eens door dat ze uitgebuit worden.

Veel succes, generalist.

Als je het roofdier al hoort grommen omdat hij honger heeft en je hebt liever dat hij zijn lange hoektanden in iemand anders zijn halsslagader vastbijt, dan heb ik een tip voor je.

Morgen geef ik een online seminar waarin ik uitleg hoe je als trainer ontsnapt aan de slachting op de trainingenmarkt.

We gaan het daarin hebben over ONLINE trainingen.

Niet alleen omdat corona heeft aangetoond hoe kwetsbaar het verdienmodel van LIVE trainingen is. Maar ook omdat bedrijven die verwachten in de toekomst goed te blijven verdienen met uitsluitend live trainingen hetzelfde lot wacht als taxichauffeurs, rockbands en eigenaars van bed and breakfasts.

Ik geef je in mijn gratis online seminar een uitweg die de rest van de trainers niet heeft ontdekt, waardoor jij geen enkel gevaar meer loopt en jezelf manouvreert in een afgeschermd deel van jouw markt met een groot hek eromheen dat onder stroom staat.

In dat deel van de markt zijn de marges op trainingen nog superhoog. Wil je dat je kleren en je buikwand intact blijven en wil je zien hoe je zelfs in het post-corona tijdperk extreem goed kunt verdienen door jouw waardevolle kennis te verkopen zonder weggepoetst te kunnen worden door de volgende generatie trainers, meld je dan hier aan en hou morgenochtend van 10-12u vrij: https://aartjanvanerkel.lpages.co/aanmelding-webinar-hoe-ik-online-trainingen-verkoop-in-onbeperkte-aantallen/

Aartjan van Erkel

Bekentenis: een van mijn guilty pleasures is talentenjacht-audities kijken op YouTube.

Het liefst van een vaalgrijzen kantoormuis die óp van de zenuwen het podium op wankelt, een paar antwoorden mompelt op vragen van het vuurpeloton dat perfect in de plooi achter hun buzzers zit, en de microfoon pakt.

En vervolgens een knop in zichzelf omzet, een aria van Puccini aanheft, binnen een minuut 2 octaven omhoog klimt en een uithaal doet waardoor de zaal verandert in een krijsend pandemonium van jankende kippenvellen.

De introvert die zojuist tussen de coulissen nog onopvallend stond te wezen, heeft even zijn stage presence aangezet.

Hallodio…. die had niemand zien aankomen.

Behalve zijn vrouw natuurlijk, die backstage goedkeurend staat te glimlachen en even haar ooghoek aanraakt.

Als de muziek stopt, ziet hij 4 losse kaken boven de buzzers hangen.

De stage presence is het goedbewaarde geheim van de meeste artiesten en presentatoren.

Als je ze op straat tegenkomt in hun gewone kloffie, zou je ze zó voorbijlopen.

Maar als ze in de make-up op het podium staan en zichzelf aanzetten, dan móet je naar ze kijken.

Dat komt alleen niet door die make-up, en ook niet door wat ze aanhebben. Dat komt voor 99% doordat ze zichzelf aanzetten.

Golden buzzer-deelnemers van talentenjachten weten dat ook. Die hebben de aan/uit-knop in zichzelf allang gevonden.

Ook als ze in het normale leven doodverlegen zijn en nog geen 2 woorden small talk kunnen bedenken als ze moeten socializen met vreemden op een feestje.

Een beroepsgroep die dit nauwelijks doorheeft, zijn de trainers en teachers.

Die hebben vaak hun stage presence nog niet ontdekt. Ze weten niet waar hun aan/uit-knop zit.

Als je voor een groep staat of op een podium, dan kom je daar nog wel mee weg.

Maar de enige reden dat je ermee wegkomt, is dat mensen er een hekel aan hebben om op te staan en weg te lopen terwijl jij dat kunt zien.

Of dat de baas heeft betaald en ze jouw training verplicht moeten uitzitten.

Dan lopen ze niet weg maar ze checken mentaal uit, want ze willen niks meer horen van jouw saaie verhaal. Ze steken hun hoofd in hun laptop en je hebt geen oogcontact meer met ze.

Maar als je publiek online is, dan is het dodelijk als jij vergeet om je stage presence in te schakelen.

Deelnemers aan je online training zijn dan weg. Want ze voelen dat jij uitstaat.

Ze doen niks met je training. Of ze gaan klagen en vragen hun geld terug.

Als jij nerveus, saai of lauw overkomt, dan krijg je negatieve, ongemotiveerde deelnemers.

Kun je nog zo’n goeie training opnemen, kun je nog zo’n mooie pagina hebben, kun je nog zo’n kekke titel hebben.

Poefff, alles valt weg als je zit te mummelen als een dood vogeltje.

Dit is een van de meestvoorkomende oorzaken dat online trainingen geen succes worden.

Luister jezelf maar eens terug als je een module hebt opgenomen.

Zit er energie in, of klinkt het alsof je een boodschappenlijstje voorleest?

Stel die eerlijke vraag aan jezelf. En als je niet vrolijk wordt van het antwoord, ga op zoek naar jouw eigen aan/uit-knop.

Neem je training op als JEZELF MAAL TWEE.

Wees twee keer zo enthousiast als normaal, wees twee keer zo blij als normaal, en neem twee keer zoveel ruimte in als normaal.

Succes, tijger.

Aartjan van Erkel

PS

Wil je nog meer tips om van jouw online training een kassucces te maken? Kijk dan volgende week naar mijn online seminar ‘Hoe je online trainingen verkoopt in onbeperkte aantallen’.

Dringend verzoek: meld je alleen aan als je bereid bent om je stage presence te gaan gebruiken. Als je bereid bent om je online training te zien als een performance. Want we gaan het hebben over het verkopen van high-end trainingen voor hoge prijzen aan de bovenkant van de markt. In die arena kom je er niet mee weg als je een lauwe, saaie training opneemt of als je denkt dat het goed genoeg is als je de aanpak papegaait van alle andere trainers in jouw markt.

De link om je gratis aan te melden is https://aartjanvanerkel.lpages.co/aanmelding-webinar-hoe-ik-online-trainingen-verkoop-in-onbeperkte-aantallen

Wie de basketball-docu The Last Dance bekijkt, ziet een Michael Jordan die als de alfa-leider van een roedel wolven zijn tanden in een tegenstander zet en nooit meer loslaat.

Er moest altijd gewonnen worden. En er werd ook bijna altijd gewonnen.

De Chicago Bulls waren een flutteam totdat ze hem als rookie uitkozen tijdens de draft van de NBA. En sinds Jordan is gestopt met basketballen, zijn ze ook weer weggezakt.

Vorige winter was ik in Chicago bij een thuiswedstrijd van de Bulls tegen de Boston Celtics in een bijzonder matig gevulde arena, en ze konden er geen houtjetouwtje meer van. Ik was getuige van de grootste nederlaag uit de clubgeschiedenis.

Hoe anders was het in de jaren ’90. Toen stuiterde er in het United Center een team moordenaars over de planken vloer, bloed druppelend van hun hoektanden.

NBC-sportcommentator Ahmad Rashad zegt over Jordan:

“Michael played every game as if it was his last. Every. Single. Game. There was never a day off. He knew that there was gonna be somebody in that crowd that never saw him play before. That’s what kept him going.”

We zijn niet allemaal Michael Jordan.

Sterker nog, de adoratie die je ziet in de serie maakt duidelijk dat er eigenlijk niemand is zoals hij.

Niet iedereen is elke wedstrijd zo scherp, zo agressief en zo dodelijk. Niet iedereen speelt elke pot voor twintigduizend uitzinnige fans.

Neem nou een trainer die zijn brood verdient in de arena van de kennisoverdracht.

Die dag na dag voor groepen staat om uit te leggen hoetzit.

Als die duzend keer dezelfde training heeft gegeven, is hij dan elke keer even scherp? Is hij elke dag Michael Jordan?

Nou, die heeft er echt weleens een daggie tussen zitten dat hij last heeft van hoofdpijn, een pesthumeur of een groep zeicksnorren. Net zoals wij allemaal.

Live trainingen zijn daardoor een product van wisselende kwaliteit.

En ze hebben ook nog 3 andere nadelen.

(1) deelnemers hebben maar 1 keer contact met jou als trainer

(2) ze kunnen maar 1 keer vragen stellen

(3) ze verdiepen zich maar 1 keer in het onderwerp

Na die ene trainingsdag gaat iedereen weer lekker brandjes blussen op het werk en ze vergeten al snel wat ze geleerd hebben.

Als je diezelfde training nou eens een keer opneemt als een online training, kun je dat doen op een dag dat je top in je vel zit en de wereld bij zijn noten hebt.

Je creëert dan een video waarmee je opeens een schaalbaar product in handen hebt van topkwaliteit, dat je in onbeperkte aantallen kunt verkopen.

Zonder dat jij elke keer je haar hoeft te kammen.

En je deelnemers gaan ook op een andere manier om met online trainingen:

(1) ze hebben een paar maanden contact met jou als trainer

(2) ze kunnen een paar maanden lang vragen stellen

(3) ze verdiepen zich een paar maanden lang in het onderwerp

Het leereffect en de resultaten van je deelnemers zijn daardoor veel groter.

Zo’n training is daarom ook een high-end product dat je voor meer geld verkoopt dan een live training.

Hoe je het flikt om online trainingen op de markt te zetten die een hoge investering vragen en waardoor je deelnemers veel betere resultaten hebben, dat vertel ik volgende week in een gratis online seminar.

Daar kun je bij zijn als je 2 uur tijd vrij hebt in de ochtend en serieus geïnteresseerd bent in het verkopen van online producten aan de bovenkant van je markt. Dus aan de beste klanten die het meest willen investeren en die ook de beste resultaten halen.

Dit seminar kost dan wel niks, maar het is dus niet voor iedereen. De link om erbij te kunnen zijn is https://aartjanvanerkel.lpages.co/aanmelding-webinar-hoe-ik-online-trainingen-verkoop-in-onbeperkte-aantallen

Aartjan van Erkel