Kayak Hotel Miami Beach, 15.17u, 28 graden
Na mijn mastermind van vorige week in Orlando ben ik doorgereisd naar Miami Beach, om een paar dagen in het zonnetje te werken aan mijn boek. Ik vind Miami Beach een van de mooiste steden van Amerika.
Het terras waar ik dit zit te schrijven, ligt aan een riviertje. Aan de overkant staat een mangrove-achtige boom met allemaal in het water hangende wortels, en op een van de takken zit een iguana van meer dan een meter lang me aan te kijken. Hij heeft een oranje-zwart gestreepte staart. Over de hele lengte van zijn reptielenlichaam zit een hanekam van feloranje stekels.
Toen ik daarnet zat te eten, merkte ik dat er opeens opwinding ontstond onder de andere gasten op het terras. Toen ik keek wat de reden was van de gealarmeerde kreten, bleek er een forse, felgroene iguana over het terras te rennen. Sterker nog: hij rende recht op mijn tafeltje af.
Waarschijnlijk in paniek doordat hij opeens tussen de mensen verzeild was geraakt, nam hij een sprintje richting het water. Zijn enige obstakel was nog mijn tafel. Gelukkig zat ik op een hoge barkruk, dus ik hoefde mijn voeten niet op te tillen. Maar doordat hij de kortste weg nam, klauterde hij wel over mijn rugzak heen die op de grond lag.
Als je die hagedisachtigen observeert, dan zitten ze zoals je weet het grootste deel van de dag in de zon te bakken. Dat doen ze volgens mij om hun bloed op te warmen zodat ze kunnen toeslaan als er een prooi langskomt, zoiets was het toch?
Enniewees, ze weten wat er nodig is om te overleven. Ze weten waar ze moeten gaan zitten om de beste kans te hebben om wat te vreten te scoren.
Ze proberen niet steeds iets nieuws. Als het vandaag goed werkt om op een boomtak te zitten en je lange tong uit te steken als er een libelle langsvliegt of weet ik veel wat die monsters eten, dan gaan ze morgen echt niet bovenop een brug zitten of op het dak van een stadsbus meesurfen om prooien te zoeken.
Het menselijke brein is anders. Dat wil steeds weer iets nieuws. We zijn dopamine-junkies, altijd op zoek naar het volgende shot. En de dopamine gaat niet stromen als we steeds herhalen wat we al eerder hebben gedaan.
Je wilt niet weten hoeveel ondernemers ik bijvoorbeeld dit heb zien doen: net zo lang aan hun marketing en sales pielen totdat die werkt, en zodra ze goede resultaten hebben de hele flikkerse boel weer overhoop gooien en wat nieuws gaan proberen. Want het mag nooit saai worden…
In plaats van je marketingformules telkens te veranderen, raad ik je aan om gewoon te blijven doen wat werkt.
Dat is niet saai, want je kunt dan nog steeds je creativiteit kwijt. Dat doe je door de inhoud van je marketing te variëren. Je klanten zijn ook dopamine-junkies, dus die vinden dat leuk.
Breng dus rust in je leven door een paar marketing- en sales-formules te vinden die goed werken, en ga dan creatief los op de inhoud – en laat de formules zelf met rust.
De marketing- en salesformules die in mijn business al jaren de beste resultaten opleveren, zijn e-mail en verkoopgesprekken. Daarom heb ik daar in deze Black Friday-week – een van de meest dopamine-gedreven weken van het jaar – een leuk dealtje van gemaakt voor je.
Je krijgt namelijk de 2 trainingen waarin ik mijn lucratiefste marketing- en salesformules uitleg tijdelijk voor half geld:
Vrijdag om 17.00 uur vervalt dit Black Friday-aanbod, en op dat moment schieten ook de bonussen ter waarde van duizenden euro’s weer onder water als reptielen die een goed heenkomen zoeken.
Ga daarom voordat het te laat is naar deze tijdelijke pagina’s toe. Of niet, dat kan ook natuurlijk.
Spreek je morgen,
Aartjan van Erkel